Na stronie tej przedstawiamy Państwu, naszym Czytelnikom sylwetki osób, które swoją działalnością i dotychczasowymi osiągnięciami wpisują się na honorową listę współczesnych Europejczyków rozumiejących wyzwania, jakie przed nami wszystkimi stawia dokonująca się transformacja gospodarcza, cywilizacyjna i kulturowa Polski, Europy i świata.

Oto oni:

Jerzy K. Smorawiński

Prof. dr hab. med. Jerzy K. Smorawiński urodził się q dniu 28 marca 1942 roku w Poznaniu. Jest absolwentem wydziału lekarskiego Akademii Medycznej w Poznaniu, gdzie w roku 1965 uzyskał dyplom lekarza. W latach 1971 – 1975 Jerzy K. Smorawiński odbył specjalizację I i II stopnia w zakresie medycyny chorób wewnętrznych, oraz II specjalizację w zakresie medycyny sportowej. W roku 1980 uzyskał tytuł doktora nauk medycznych. Jako czynny zawodowo lekarz, w latach 1978, 1982 i 1984 odbył staże zagraniczne, miedzy innymi w Glasgow oraz w Kolonii. W roku 1991 obronił tytuł doktora habilitowanego nauk medycznych w Akademii Medycznej w Poznaniu i w roku 1992 powołany został na stanowisko profesora nadzwyczajnego w tej uczelni. W kilka lat później, bo w roku 2001 Jerzy K. Smorawiński otrzymał tytuł profesora nauk medycznych, stając się – jak to się określa w środowisku naukowców – profesorem belwederskim.

Jeżeli chodzi o przebieg jego pracy zawodowej należy wymienić następujące etapy: 1965-1975 - asystent w Wojewódzkiej Przychodni Sportowo-Lekarskiej w Poznaniu; 1975-1999 - kierownik WPSL w Poznaniu; 1984-1992 - kierownik Zakładu Medycyny Sportowej AWF w Poznaniu; od roku 1992 - kierownik Katedry Medycyny Sportowej AWF w Poznaniu, a następnie w latach 1992-1996 prorektor ds. studenckich AWF, w latach 1996-1999-2002 rektor tej poznańskiej uczelni sportowej.

W latach 1999-2002 profesor dr hab. Jerzy K. Smorawiński był Przewodniczący Kolegium Rektorów Miasta Poznania, jednocześnie pełniąc wiele innych funkcji związanych z jego zainteresowaniami sportowymi. W latach 1970-1975 był lekarzem reprezentacji olimpijskiej i narodowej hokeja na trawie; w latach 1975-1991 członkiem Zarządu i wiceprezesem Polskiego Związku Hokeja na Trawie; w latach 1991-2001 prezesem PZHL.

Od roku 1980 prof. dr hab. Jerzy K. Smorawiński jest członkiem Komisji Lekarskiej Międzynarodowej Federacji Hokeja na Trawie, w latach 1994-1998-2002 członkiem Rady Międzynarodowej Federacji Hokeja na Trawie i od 1994 roku medycznym doradcą Komitetu Wykonawczego Europejskiej Federacji Hokeja na Trawie. A oto inne ważne daty kariery profesora: 1989-1992 członek Zarządu PKOL; 1993-1995 przewodniczący Rady Kultury Fizycznej przy Prezydencie RP; od 1993 rokuprzewodniczący Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie; od 1993 roku przedstawiciel Polski w Grupie Monitorującej Konwencję Antydopingową Rady Europy. Od roku 2001 profesor jest konsultantem krajowym w zakresie medycyny sportowej.

Prof. dr hab. Jerzy K. Smorawiński jest członkiem licznych organizacji zawodowych i naukowych. W wyborach parlamentarnych w roku 1971 został wybrany Senatorem RP. W 1997 roku ponownie uzyskał mandat Senatora. W pracach senackich profesor Smorawiński dał się poznać jako mądry, dalekowzroczny polityk udzielający się intensywnie w pracach dotyczących naszej obecności w Unii Europejskiej.

Parlament
Europejski
dla programu
ERASMUS...

165 000 studentów programu Erasmus+ i 5000 unijnych wolontariuszy musi otrzymać zapewnienie zwrotu kosztów i potwierdzenie swojego statusu – wzywają członkowie Komisji Kultury i Edukacji Parlamentu Europejskiego w liście do komisarz Mariyi Gabriel. Zdaniem posłów, studenci Erasmusa i wolontariusze Korpusu Solidarności nie otrzymali dotąd od Komisji Europejskiej i odpowiednich agencji narodowych jasnego potwierdzenia swojego statusu i zapewnienia o zwrocie kosztów.

Posłowie oczekują też zapewnienia studentów, że nie stracą oni roku nauki i będą mogli spełnić wszystkie wymagania niezbędne do zaliczenia poprzez zdalne nauczanie. Także utrzymać status wolontariuszy UE i włączyć ich w działania w krajach członkowskich. W liście do Komisji Europejskiej posłowie wzywają też do zapewnienia wolontariuszy Korpusu Solidarności, że będą mogli utrzymać swój status na pierwotnie planowany okres wolontariatu, nawet jeśli projekty w których uczestniczą zostały zawieszone.