Na stronie tej przedstawiamy Państwu, naszym Czytelnikom sylwetki osób, które swoją działalnością i dotychczasowymi osiągnięciami wpisują się na honorową listę współczesnych Europejczyków rozumiejących wyzwania, jakie przed nami wszystkimi stawia dokonująca się transformacja gospodarcza, cywilizacyjna i kulturowa Polski, Europy i świata.

Oto oni:

Andrzej Lesicki – naukowiec, odkrywca, rektor UAM

Prof. UAM dr hab. Andrzej Lesicki, prorektor ds. kadry i rozwoju, w kwietniu 2017 roku został nowym rektorem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na kadencję obejmującą lata 2016-2020. Prof. Lesicki (ur. ur. 8 października 1950 r.) jest absolwentem Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UAM, zoologiem, fizjologiem zwierząt. Studia z biologii w zakresie zoologii ukończył z wyróżnieniem na poznańskim UAM w 1973 r., gdzie został zatrudniony i zdobywał kolejne awanse akademickie]. Stopień doktorski uzyskał w 1981 r. na podstawie rozprawy pt. Hormonalna regulacja aktywności fosfofruktokinazy i kinazy pirogronianowej w wątrobotrzustce i mięśniu odwłokowym raka Orconectes limosus Raf. Habilitował się w 1994 r. na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy "Fosfofruktokinaza i kinaza pirogronianowa w tkankach skorupiaków i owadów". W 1995 został profesorem nadzwyczajnym.

Od lat prowadzi badania z zakresu biologii komórki, koncentrując się na białkach błon komórkowych, koncentrując się na białkach błon komórkowych, m.in. na akwaporynach. Ze względu na obiekt badań, jakim są ślimaki lądowe i słodkowodne, można powiedzieć, że jest malakologiem, badaczem mięczaków. Interesuje się też klasyfikacją ślimaków. Wykrył występowanie w Polsce nowego gatunku ślimaka o nazwie Monacha claustralis, po raz pierwszy zaobserwowanego przez niego na kampusie Morasko. Przez lata był prodziekanem i dziekanem Wydziału Biologii. W ciągu ostatnich ośmiu lat pełnił funkcję prorektora do spraw kadry i rozwoju uczelni.

Jest autorem lub współautorem ponad 230 publikacji, redaktorem naczelnym dwóch anglojęzycznych czasopism naukowych – Folia Malacologica, wydawanych przez Stowarzyszenie Malakologów Polskich, Wydział Biologii UAM i Bogucki Wydawnictwo Naukowe oraz Biological Letters, wydawanych przez Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk i Wydział Biologii UAM. Meloman,właściciel kolekcji liczącej 2165 płyt winylowych. Miłośnik zwierząt, zbiera też muszle i własnoręcznie zbudowane modele samolotów. (Źródło: Portal UAM )

Z czego ludzie
w Polsce żyją...

Nie więcej niż 1,9 tys. zł na rękę. To zarobki armii blisko stu tysięcy urzędników w całej Polsce. Pracownicy sądów, prokuratur, muzeów i bibliotek z zazdrością patrzą nawet na obecne pensje nauczycieli. Nauczyciele, taksówkarze, niepełnosprawni, rolnicy, górnicy. Lista grup społecznych czy zawodowych zapowiadająca kolejne protesty stale się wydłuża. Tuż obok są ci, którzy strajkować na razie nie będą, choć też pracują w budżetówce. I bardzo często zarabiają zdecydowanie mniej niż nauczyciele.

Żądanie 1000 zł podwyżki netto to dla nich czysta abstrakcja. Dziś w ciągu miesiąca muszą wyżyć za niewiele większe pieniądze. Jak wynika z szacunków money.pl, w Polsce blisko 100 tys. pracowników administracji publicznej nie dostaje właśnie więcej niż 2 tys. zł na rękę. Takie zarobki ma na przykład profesor  doktor nauk humanistycznych w jednym z małopolskich ważnych   muzeów. Podobnie zarabiają często ci, którzy dbają o codzienną obsługę prokuratur i sądów.

- Czasy myślenia o instytucjach publicznych jakobardzo  dobrym pracodawcy ostatecznie minęły bezpowrotnie. Dziś nie ma nawet chętnych do pracy. A ludzie nawet nie myślą o wakacjach, dokształcaniu się, zakładaniu rodziny. Nie mają za co. Nie stać ich często nawet na kredyt - mówi money.pl Andrzej Rybicki, przewodniczący Sekcji Muzeów i Instytucji Ochrony Zabytków NSZZ Solidarność.

I żartuje, że w Polsce wciąż wiele osób pracuje dla idei. Bo pieniędzy z tego nie ma żadnych. - Nie podpalimy opon, nie rozrzucimy narzędzi, nie wyciągniemy kilofów, nie zablokujemy ulic i nie będziemy blokować autostrad - mówi Andrzej Rybicki. - Pracownicy kultury nigdy nie sięgną po takie metody walki o zarobki, bo nie mają takich możliwości. Najczęściej mamy jedną broń: śmiech przez łzy. Możemy powtarzać w kółko, że bibliotekarz nie wyżywi rodziny książkami, a muzealnik eksponatami. Możemy tylko powtarzać, że od lat czujemy się po prostu dziadami - dodaje.