Na stronie tej przedstawiamy Państwu, naszym Czytelnikom sylwetki osób, które swoją działalnością i dotychczasowymi osiągnięciami wpisują się na honorową listę współczesnych Europejczyków rozumiejących wyzwania, jakie przed nami wszystkimi stawia dokonująca się transformacja gospodarcza, cywilizacyjna i kulturowa Polski, Europy i świata.

Oto oni:

Ojciec prof. dr hab. Bolesław Kazimierz Rakoczy, Paulin

Bolesław Kazimierz Rakoczy, urodził się 23 lutego 1943 roku w Budzyniu. Egzamin dojrzałości złożył w 1962 roku w Liceum Ogólnokształcącym w Chodzieży. Tego samego roku wstąpił do Zakonu Paulinów w Częstochowie. Razem z białym habitem otrzymał zakonne imię: Eustachy. Po studiach filozoficzno – teologicznych w Krakowie Na Skałce wyświęcony został na kapłana 13 VI 1970 r. Prof. nzw. dr hab. Eustachy Rakoczy ZP, doktor honoris causa Instytutu Gospodarki Regionalnej i Ekonomiki w Kirowogradzie (Ukraina), doktorem habilitowanym (PUNO – Londyn), doktorem nauk humanistycznych (ATK Warszawa, obecnie: Uniwersytet Kardynała Wyszyńskiego), mgr teologii (ATK, obecnie: UKSW). Jego Zainteresowania naukowe i akademickie mieszczą się w zakresie: historii, historii sztuki i historii wojskowości. Ojciec prof. dr hab. Bolesław Kazimierz Rakoczy jest autorem wielu fundamentalnych dzieł. Są to pozycje zwarte: Jasnogórska „Mensa Mariana” (1985), „Sanktuarium Maryjne w Leśnej Podlaskiej w XIX wieku” (1986), „Mensa Mariana” (1989), „Jasnogórska Hetmanka” (1989), „Znak Ojczyzny” (2001 – wydanie pierwsze; wydanie drugie poszerzone - 2011) oraz szereg artykułów.
 
Za swoją prac e i działalność Ojciec prof. dr hab. Bolesław Kazimierz Rakoczy odznaczony został: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Medalem „Pro Memoria”. Ponadto został On nagrodzony przeszło 50. odznakami żołnierskiego uznania i wdzięczności. Na VIII Targach Książki Historycznej w 1999 roku wyróżniony Nagrodą Złotego Pióra (za pracę „Jasnogórska Hetmanka”). W 2000 roku uzyskał tytuł „Wybitnego Wielkopolanina”. Dnia 14 VIII 2007 roku decyzją Ministra Obrony Narodowej w uznaniu wybitnych zasług odznaczony był Odznaką Honorową i Medalem Pamiątkowym Kustosza Tradycji, Chwały i Sławy Oręża Polskiego – Nr 3.
 
Jako syn Ziemi Wielkopolskiej przesłaniem swego życia Ojciec prof. dr hab. Bolesław Kazimierz Rakoczy wpisuje się w historię nie tylko Zakonu Paulinów, ale nade wszystko Ojczyzny i narodu. Czerpiąc ze źródeł Okręglikowej czci dla Hetmanki Powstania Wielkopolskiego, wyrażonej w słowach zapisanych przy Pomniku Powstańczym: „Bogarodzicy Dziewicy, Królowej Polski, która w tym miejscu okazała moc swoją na powstańczej drodze do Niepodległości” oraz dzięki kapłańskiemu charyzmatowi przesłania Bóg – Honor – Ojczyzna” - czyni Ojciec prof. dr hab. Bolesław Kazimierz Rakoczy konsekwentnie treścią życia i kapelańskiego posługiwania.
 
Ojciec prof. dr hab. Bolesław Kazimierz Rakoczy znany jest w środowiskach kombatanckich jako Jasnogórski Kapelan Żołnierzy Niepodległości. Z Jasnej Góry duszpastersko posługiwał sędziwym Weteranom Wojska Polskiego, Legionistom Józefa Piłsudskiego, Powstańcom Wielkopolskim, Żołnierzom Armii Krajowej oraz Żołnierzom Batalionów Chłopskich. Ostatnio został Kapelanem Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918/1919.
 
Był sekretarzem generalnym Zakonu Paulinów, przeorem klasztoru paulinów w Leśnej Podlaskiej. Przez sześć lat był prorektorem Akademii Polonijnej w Częstochowie, a następnie rektorem. Pełnił również funkcję Sekretarza Generalnego Światowej Rady Badań nad Polonią oraz Światowego Stowarzyszenia Dziedzictwa Kulturowego Polonii.

Obecnie ze względu na stan zdrowia nie podejmuje działalności dydaktycznej i akademickiej. W Sanktuarium Jasnogórskim, każdego miesiąca podczas żołnierskiego Apelu Jasnogórskiego posługuje duszpastersko i ogarnia modlitwą sędziwych Weteranów Wojska Polskiego.   Owe „apelowe duszpasterstwo” z duchowej stolicy Polski, dzięki katolickim mediom dociera na cały świat i uobecnia się w polskich domach i sercach.
 

Co archeolog musi
wiedzieć o lasach...

Wydział Archeologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jako pierwszy w Polsce, wspólnie z Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Pile oraz Muzeum Okręgowym w Pile, przeprowadził warsztaty z zakresu leśnictwa dla studentów archeologii. Wydarzenie pt. „Co archeolog musi wiedzieć o lasach” odbyło się 27 maja w Centrum Promocji Lasów Państwowych w Goraju. Jak podkreślają naukowcy, tego typu działania to przyszłość archeologii. W warsztatach wzięło udział 14 studentów. Jako pierwsi adepci archeologii w Polsce mogli zapoznać się z gospodarką leśną, sposobem pracy leśników oraz stosowanymi przez nich metodami. Pozwoli to na zrozumienie rytmu pracy w lasach, np. kiedy w trakcie prac odnowieniowych oddziału leśnego przeprowadzić badania powierzchniowe lub w jaki sposób, korzystając ze sposobów urządzania lasu, chronić stanowiska archeologiczne.

- Idea warsztatów dla studentów archeologii nt. specyfiki pracy leśników pojawiła się już w 2020 roku, jednakże ze względu na pandemię rozpoczęcie współpracy nastąpiło dopiero teraz – mówi dr Jakub Niebieszczański z Wydziału Archeologii. - Sytuacja ta dała czas na przemyślenie i dopracowanie programu, co zaowocowało profesjonalnym przygotowaniem oferty ze strony Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile. W międzyczasie została także podpisana umowa o współpracy naukowej i dydaktycznej pomiędzy Wydziałem, a Regionalną Dyrekcją. Umowa ta była właściwie potwierdzeniem prowadzonych już od lat badań archeologów na terenie nadleśnictw wchodzących w skład RDLP w Pile – dodaje dr Niebieszczański.