Tak więc mamy już rok 2020 i oczywiście wszyscy zastanawiają się nad tym, jaki ten nowy rok będzie? Lepszy od swojego poprzednika – roku 2019, czy może gorszy? Bardziej ciekawy aniżeli był rok 2019, czy może bardziej nudny? Każdy z nas, zwykłych śmiertelników, ma własny punkt widzenia na  ten rozpoczynający się rok i własne oczekiwania.  I wiadomo na pewno, że to wszystko, co odnosimy do roku 2020, są to tylko pobożne życzenia. Życie i tak wszystko przewróci nam do góry nogami. Chociaż niektóre oczekiwania sprawdzą się na pewno. A to znaczy, że przedstawiciele władz będą zalewać naród „optymistycznym kremem propagandy”, i na okrągło będą mówić o tym, że „byczo jest, a będzie jeszcze lepiej”, lizusy systemu będą chwalić same „dobre zmiany”, reprezentanci tak zwanego biznesu ( polski biznes – śmiechu warte ) będą  ogłaszać „wyjątkowo niskie” bezrobocie w kraju i „ewidentny brak rąk do pracy”, co oczywiście wzajemnie wyklucza się, ale nawet nie wspomną o tym, że nie chcą pracownikom płacić za pracę, a ludzi zatrudnionych na  „śmieciowych umowach” traktują jak bydło, albo jeszcze gorzej.

Zresztą instytucje budżetowe obsadzone przez nomenklaturę partyjną, nie odbiegają do tego wzorca: niezłe płace i stanowiska są tam dla partyjnych kolegów i rodziny, a dla zwykłych pracowników niestety tylko  2.000 złotych netto miesięcznie, czyli  mniej więcej 500 dolarów USA ( utrzymanie rasowego psa oraz opieka weterynaryjna nad nim kosztuje więcej )  i ciągłe straszenie ewentualnym wyrzuceniem na tak zwany bruk w każdej chwili. Na to wszystko nałoży się kampania wyborcza – majowe wybory prezydenckie. Przygotować się więc już teraz należy  na kolejne obiecanki - cacanki, pamiętając o tym, co powiedział dawno temu jeden z przytomnych polityków prawicowych – „Naród głupi, wszystko kupi…”

Zobaczymy jak będzie z tym „kupowaniem” kiedy trzeba będzie zapłacić rachunki za prąd, za śmiecie, za wodę, za czynsz, za benzynę, za chleb, za kawałek mięsa, za warzywa, za przejazd koleją, tramwajem, autobusem, a nie daj Boże, za lekarstwo w aptece ( co apteka, to inne ceny na te same medykamenty, a 100 złotych za opakowanie 14 pastylek  już nikogo nie dziwi ). Przez grzeczność pomijam wzrost kosztów usług, które już „szybują” w górę jak samoloty MIG-15. Rzecz jasna to, co powyżej, to czarnowidztwo i całkowity brak zrozumienia dla ogłoszonej w roku 2019 wersji „polskiego dobrobytu”: 500 plus, 13-e emerytury, rewaloryzacja tychże emerytur średni o kilkadziesiąt złotych rocznie, wielki program socjalny i w ogóle jedno wielkie, niewyobrażalne  szczęście.  Oraz statystyka: średnia płaca – GUS i rząd zawsze podają w wersji brutto, koszty utrzymania GUS i rząd zawsze zaniżają. A skoro niektórzy jeszcze narzekają, to wszystkiemu oczywiście winni są jak zawsze on: obywatele. Za mało wydajnie pracują, za mało lub wcale oszczędzają, za dużo rzecz jasna  jedzą, nie potrafią racjonalnie żyć tak, jak inni – jak na przykład ten poseł, który dorobił się już 10 mieszkań na wynajem, albo ten członek rządu, który na koncie ma same miliony. Z oszczędzania, rzecz jasna!

Przepraszając za szczerość, witam w Nowym Roku 2020. Wszystkiego najlepszego obywatele! Bierzcie pod uwagę, że zawsze może być gorzej!...

Jerzy A. Gołębiewski